Bouwgeschiedenis: Het voormalige drinkwaterleidingterrein is in 1977 in onbruik geraakt en door de gemeente Rotterdam herontwikkeld tot woonwijk. In eerste instantie werd er gedacht aan recreatief gebruik en zelfs een pretpark. Naast nieuwbouw zijn bestaande gebouwen getransformeerd naar woongebouwen. Het dak van de voormalige reinwaterkelders lag circa 5 meter boven het maaiveld. Oorspronkelijk werden deze gebruikt voor opslag van gezuiverd water. De gemetselde kelders werden bij de transformatie gebruikt als de fundering voor 3 stroken woningen, ontworpen door Van Ringen.

Stedenbouwkundige context: Vanwege de gunstige ligging, hoog en gericht op het zuiden, is bij het ontwerp de zuidgevel aangemerkt als zonnecollector. De gevelafwerking bestaat voor 70% uit zonnecellen en is uit het lood geplaatst om het energierendement te vergroten. Met dat uitgangspunt is het hele project uitgewerkt en lopen bijvoorbeeld de gevels aan de noordzijde trapsgewijs af om de zon in de voortuin te ontvangen. De zuidzijde van het bouwblok grenst aan de Maaskade waar een kleine jachthaven is gesitueerd.

Ontsluiting: De drie stroken met woningen zijn alleen te voet te bereiken via het middenpad. Aan deze noordzijde ligt de voortuin. De parkeerplaats ligt op loopafstand.

Woonoppervlakte: 105 m2.

Constructie: Houtskeletbouw op bestaande kelders, waardoor fundering overbodig was. LvZ

___
Referenties:
boek DWL-terrein