Bouwgeschiedenis: In de jaren zeventig gaven opdrachtgevers wat meer gehoor aan de wensen van de bevolking, die een voorkeur heeft voor eengezinswoningen. Om toch een redelijke dichtheid te bereiken tegen acceptabele kosten werden twee soorten oplossingen ontwikkeld: smallere eengezinswoningen en gestapelde woningen met de karakteristiek van eengezinswoningen, zoals in het hier gedocumenteerde project. Maisonnettes dus, met een tuin op de begane grond en met een ruim terras op de verdieping. De woningen hebben een (open) keuken aan de straat- of galerijkant. De beganegrondwoning heeft een slaapverdieping met drie kamers; een deel van de woningen op de tweede verdieping heeft een slaaplaag met twee kamers, een ander deel (hier gedocumenteerd) heeft een derde verdieping met een slaapkamer en een zolder. De woningen zijn 5,40 meter breed.

Stedenbouwkundige context: Behalve aan eengezinswoningen groeide ook de behoefte aan een zekere mate van kleinschaligheid en herkenbaarheid van de individuele woning. Dat leidde tot verkavelingen met gedifferentieerde blokvormen en hoeken van 45 graden. De grote dichtheid leidde ook tot bijzondere parkeeroplossingen. Er zijn weinig doorgaande straten, waardoor het spelen op straat betrekkelijk veilig is.

Ontsluiting: Om de bewoners van de bovenwoningen nog meer een straatgevoel te geven zijn de galerijen vaak doorgetrokken naar andere blokken.

Voorzieningen: Geen bijzondere voorzieningen. De bergingen staan soms in de achtertuin en soms aan de straatzijde, waardoor ook de buitenruimte kleinschalig is.

Aantal kamers: Drie- en vierkamerwoningen.

Woonoppervlakte: De oppervlakte van de gedocumenteerde woning bedraagt 105 m2.

Constructie: Gewapend betonnen bouwmuren en vloeren, bakstenen gevels met geprefabriceerde betonnen balkons en galerijen en houten kozijnen; bakstenen schuurtjes. FH