Bouwgeschiedenis: Het Witte Dorp (wat zijn naam dankt aan de witte gepleisterde gevels) was bedoeld als tijdelijk woningbouwcomplex voor de sociaal laagste klasse. Na 25 jaar zou het plaats moeten maken voor een park. De woningen werden niet onderheid  met als gevolg: verzakkingen, scheuren in de muren, kapotte leidingen, etc. Na 62 jaar, kwam er een eind aan het dorp, mede door een mislukte renovatie in 1977. In 1987 werd begonnen met de bouw van een nieuw dorp.

Stedenbouwkundig: Op een driehoekig terrein tussen Schiedamseweg, Tjalklaan en Pasteursingel ligt het Witte Dorp. Het oorspronkelijke dorp lag vrij in het groen aan de rand van Rooterdam. De driehoek werd ontsloten door 8 toegangswegen. In het centrum lag een zeshoekig plein.

Aantal kamers: Het hele plan bestond hoofdzakelijk uit één type woning met een woonkamer en drie slaapkamers.
Oppervlakte: Totaal woonoppervlak van de woning: 63 m2.
Constructie: De fundering bestond uit een betonnen plaat op staal (klei), die een meter rondom de bouwblokken uitstak. De buitenwanden waren gemetseld en wit gepleisterd. De vloeren waren van hout. Het dak bestond uit rode dakpannen. De woningen waren in 1977 al 30 à 40 cm gezakt.
Renovatie: In 1977 werd met een renovatie van 6,5 miljoen gulden gestart. Enkele woningen werden samengevoegd: het aantal woningen ging van 351 naar 293. Leidingen werden vernieuwd evenals de keukens en de douches. In 1980 werd een ‘woonverbeteringsplan’ voor 8,5 ton uitgevoerd wat inhield: nieuw wegdek, openbare verlichting en groenstroken. Dit alles leidde tot een aanzienlijke huurverhoging. In 1987 werd toch de sloop ingezet. RH