Bouwgeschiedenis: Het oorspronkelijke idee van de opdrachtgever om ter vervanging van twee herenhuizen zes traditionele woonhuizen op een onderbouw met een restaurant te plaatsen was niet te realiseren. De ontsluiting met een deur aan de straat voor elke woning was in combinatie met de gewenste doorlopende ruimte op de begane grond niet mogelijk. De oplossing werd een flatgebouw met twee trappenhuizen.
Stedenbouwkundige context / ontsluiting: Het markante, licht geknikte L-vormige gebouw heeft een hoogbouw langs de Binnenweg met zes lagen en een langgerekte gevel met vier lagen die aansluit aan de bebouwingshoogte van de Mathenesserlaan. Beide volumes hebben twee woningen per laag en worden door een portiektrap ontsloten. Het wigvormige portiek aan de Binnenweg vangt de knik in de gevel op. Hierdoor ontstaan op de verdiepingen rechte plattegronden. Met wonen aan de straat, de woningontsluiting en slapen achter ontstaan ruime middenstandswoningen van 11 tot 14 meter breed. De winkelpui in de onderbouw volgt de rooilijn aan de Binnenweg wat het verschil in functie tussen de onder- en bovenbouw benadrukt. Een derde ingang is voor expeditie.
Voorzieningen: Aan de Nieuwe Binnenweg is een boodschappen- en personenlift en een dakterras. De onderbouw, bestemd als café-restaurant, wordt later autoshowroom en meubelmagazijn. Aan de Mathenesserlaan een transformatorhuisje.
Aantal kamers: Drie slaapkamers en een woonkamer die opgedeeld kan worden in een eet- en een huiskamer.
Woonoppervlakte: van 110 m2 tot 125 m2; verdiepingshoogte van 3,20 meter.
Constructie en materiaalgebruik: Begane grond gewapend betonskelet; daarboven staalconstructie met kolommenstructuur. De kolommen zijn iets teruggeplaatst ten opzichte van de gevel waardoor grote glasoppervlakten mogelijk zijn. Houten vloeren. De ‘plint’ is van zwarte natuursteen; de bovenbouw van gele Limburgse strengperssteen.
Restauratie: 1997 door Putter Partners Architecten gerestaureerd. Een aantal woningplattegronden is nog intact. Sinds 2000 is het pand een rijksmonument. SH
___
Referenties:
W. Vanstiphout – Maak een stad: Rotterdam en de architectuur van J.H. van den Broek
http://monumentenregister.cultureelerfgoed.nl (Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed) rijksmonument 513942
Jean-Paul Baeten – Een telefooncel op de Lijnbaan, NAI 1995 p.45-47
P. Groenendijk en P. Vollaard – Architectuurgids Rotterdam, p.38 en p.41
Bouwkundig Weekblad 1933 p. 391
R. Stroink – Ir.J.H. van den Broek, 1981
Architectuur Rotterdam 1890-1945, 1991