Bouwgeschiedenis: Tijdens het bombardement op Rotterdam verloren veel inwoners hun huis. Het Regeeringscommissariaat voor den Wederopbouw in Den Haag stelde zich de taak zo snel mogelijk nieuwe huisvesting te verzorgen. Dat leidde tot de bouw van een aantal nooddorpen. De nooddorpen waren als tijdelijke huisvesting bedoeld, met een levensduur van circa 15 jaar. Maar 70 jaar, en de nodige renovaties later, is Landzicht toch behouden gebleven. 

Stedenbouwkundige context: In het nooddorp Landzicht werden 200 eengezinswoningen gebouwd, verdeeld over tien stroken aan vijf rechte straten. Deze simpele stedenbouwkundige opzet was in de oorlog voor de joodse bewoners een ramp; in de kleine woningen, midden in de polder, was tijdens de razzia‘s nergens mogelijkheid om te schuilen. Ruim 50 mensen werden opgepakt; op het oorlogsmonument op het Saenredamplein staan de namen van de slachtoffers. Binnen de uniforme straten zijn vier types ontworpen; 160 woningen met twee of drie slaapkamers, 38 woningen met vier slaapkamers, waarbij de woning via de keuken is ontsloten en twee woningen met een winkelruimte. 

Aantal kamers: Landzicht bestaat uit drie-, vier- en vijfkamerwoningen.
Woonoppervlakte: Driekamerwoning 38 m2, vierkamerwoning: 42 m2, vijfkamerwoning 49 m2.
Voorzieningen: In 1965 is, tegen een kleine huurverhoging, aan de bewoners de mogelijkheid geboden om een douche in de keukenkast te laten bouwen. Tegelijk zijn er schuurtjes bijgebouwd.
Constructie / bouwsysteem / materiaalgebruik: De woningen zijn gebouwd op een doorgaande betonfundering, met wat verzakking als gevolg. Wegens gebrek aan materialen zijn de muren opgetrokken uit schoongebikte baksteen uit het oorlogspuin. De gevel is bekleed met gasbetonblokken, later is de gevel gestuct. Bijzonder waren de schokbetonnen kozijnen, die later vervangen zijn door hout en kunststof. De daken zijn ook uitgevoerd  in beton en oorspronkelijk afgewerkt met rode pannen. FB