Bouwgeschiedenis: Ter compensatie van een meerderheid van eengezinswoningen werd eind jaren zestig besloten tot de bouw van dit bejaardenhuis met zelfstandige wooneenheden en een flink aantal collectieve voorzieningen op de onderste lagen.

Stedenbouwkundige context: Op deze markante plek aan de Kruisnetlaan is een opvallend hoogbouwontwerp gerealiseerd met een bijzondere vormgeving. De plattegrond is zeer gedifferentieerd zoals de gewoonte was in het structuralisme van eind jaren zestig. Dit manifesteert zich in de gevels door de verspringende woningen en balkons. Hierdoor is een levendige verschijningsvorm ontstaan. In 1999 is een grote renovatie uitgevoerd, door de toegevoegde felle kleuren is het experimentele karakter van dit gebouw benadrukt.

Ontsluiting: Via de hoofdentree en receptie zijn de liften bereikbaar. Vanuit deze entree zijn tevens een woonvleugel met corridor op de begane grond en de gemeenschappelijke ruimten toegankelijk.

Voorzieningen: Op de begane grond bevinden zich een recreatiezaal/restaurant, een keuken en andere gemeenschappelijke faciliteiten. Op de eerste verdieping zijn extra gemeenschappelijke ruimten, waaronder logeerkamers, evenals een complete woonetage met woningen gelegen aan een corridor.

Aantal kamers: 43 tweekamerwoningen, 33 driekamerwoningen en 6 vierkamerwoningen. Vrijwel alle woningen zijn verschillend, maar praktisch van indeling. De badkamers/sanitaire cellen werden destijds geprefabriceerd in kunststof. Keuken, berging en badkamer zijn royaal en inpandig gelegen. Sommige woningen hebben twee balkons in een verspringende richting. De woonkamer heeft vaak een hoeksituatie.

Woonoppervlakte: De tweekamerwoningen zijn 66 m2, de driekamerwoningen 85m2 en de vierkamerwoningen 105 m2.

Constructie: Het gebouw heeft een betonskelet, bekleed met geprefabriceerde sandwichpanelen.

Renovatie: In 1999 vond een grondige renovatie plaats met vooral groot onderhoud. De gevelpanelen werden bij die gelegenheid in een nieuw kleurenpatroon uitgevoerd. AvW