Bouwgeschiedenis: Ter compensatie van een meerderheid van eengezinswoningen werd eind jaren zestig besloten tot de bouw van dit bejaardenhuis met zelfstandige wooneenheden en een flink  aantal collectieve voorzieningen op de onderste lagen.

Stedenbouwkundige context: Op deze markante plek aan de Kruisnetlaan is een opvallend hoogbouwontwerp gerealiseerd met een bijzondere vormgeving. De plattegrond is zeer gedifferentieerd en doet denken aan het structuralisme eind jaren zestig. Dit manifesteert zich in de gevels door de verspringende woningen en balkons. Hierdoor is een levendige verschijningsvorm ontstaan. In 1999 is een grote renovatie uitgevoerd, door de toegevoegde felle kleuren is het experimentele karakter van dit gebouw benadrukt.

Plattegrond: Vrijwel alle woningen zijn verschillend, maar praktisch van indeling. De badkamers/sanitaire cellen werden destijds geprefabriceerd in kunststof. Keuken, berging en badkamer zijn royaal en inpandig gelegen. Sommige woningen hebben twee balkons in een verspringende richting. De woonkamer heeft vaak een hoeksituatie.

Ontsluiting: Via de hoofdentree/receptie naar de liften; hier zijn ook de recreatiezaal/restaurant, de keuken en andere gemeenschappelijke ruimten, maar ook een woonvleugel met corridor op de begane grond.

Voorzieningen: Ook op de eerste verdieping zijn enkele gemeenschappelijke ruimten, o.a. logeerkamers, maar ook een complete woonetage met aan een corridor gelegen woningen.

Aantal kamers en woonoppervlakte: 43 tweekamerwoningen van 66 m2, 33 driekamerwoningen van 85m2 en 6 vierkamerwoningen van 105 m2.
Constructie: Het gebouw heeft een betonskelet, bekleed met geprefabriceerde sandwichpanelen.
Renovatie: In 1999 vond een grondige renovatie plaats met vooral  groot onderhoud. De gevelpanelen werden bij die gelegenheid in een nieuw kleurenpatroon uitgevoerd. AvW