Bouwgeschiedenis: Willem van Tijen was een van de pioniers op het gebied van functionele woningbouw. Om nieuwe ontwerpen en technieken te kunnen uitproberen trad hij zelf ook op als projectontwikkelaar: de Parklaanflat was zijn eerste project in hoogbouw, op de plek van een bouwvallige villa.

Stedenbouwkundige context: De hoeklocatie leidde tot een geheel gesloten langsgevel; op de zuidoostelijke kopgevel waren alleen enkele kleine ramen mogelijk. Aan de zuidwestelijke gevel aan de Parkstraat zijn de balkons aangebracht; aan de noordwestelijke Parklaankant zijn grote erkers gemaakt.

Ontsluiting: Het gebouw heeft een portiekontsluiting met lift, met één woning per etage. Op de begane grond is een kleine woning; de bovenste woning is ook kleiner, maar heeft een groot dakterras. In dit penthouse woonde Van Tijen zelf. De woningen waren bestemd voor welgestelde, kinderloze echtparen.

Voorzieningen: Op de begane grond twee logeerkamers, een fietsenberging en een garage; in de kelder een gemeenschappelijke was- en droogruimte.

Aantal kamers: De standaardwoning heeft vier kamers plus een kamer voor een dienstbode.
Woonoppervlakte: Het oppervlak van de standaardwoning is 150 m2.
Constructie: Het gebouw heeft een staalskelet met houten vloeren. De gevel is deels gemetseld en deels een vroeg voorbeeld van een stalen vliesgevel.
Restauratie: In 1992 werd de restauratie van het gebouw – sinds 1987 een Rijksmonument – gestart. Zoveel mogelijk zijn de oorspronkelijke constructie en kozijnen gehandhaafd. De draadglazen borstweringen en het metselwerk van verblendsteen zijn geheel vernieuwd. FH

___
referenties:
rijksmonument 46874