Rotterdam Woont

Systematische
documentatie van
150 jaar Rotterdamse woningbouwprojecten

Belangrijk

Cookies

Deze website maakt gebruik van cookies om de bezoeker een optimale gebruikerservaring te kunnen bieden. Lees er meer over in onze Privacyverklaring.

Hoe het werkt

Welkom

Hier is ruimte voor een welkomstbericht voor de (terugkerende) bezoeker van Rotterdam Woont en een korte introductie tot zowel het onderzoek, als de resultaten op deze website. Alsmede kort aandacht voor hoe de website ongeveer werkt.

  • A

    Atlas

    Hier vind je alle objecten uit de woontlas terug.
  • B

    Bibliotheek

    Op zoek naar essays en verhalen over onderwerpen uit de architectuur?
  • G

    Gids

    Thematische verzamelingen van objecten uit de atlas en essays uit de bibliotheek.
  • S

    Stichting

    Informatie over ons onderzoek en de doelstelling van de stichting.
Pieter Stastokweg

oorspronkelijk plan

Pieter Stastokweg

Bouwgeschiedenis: Om de haven- en industriearbeiders in het Botlekgebied te huisvesten en tegemoet te komen aan de grote naoorlogse woningnood werd besloten om rond het oude dorp Hoogvliet een nieuwe zelfstandige woonwijk van Rotterdam te realiseren. Hoogvliet is naar voorbeeld van de Engelse new towns ontworpen volgens het principe van de open tuinstadverkaveling. Lotte Stam-Beese maakte al in 1947 het eerste schetsontwerp; tot en met 1955 werden nog zes plannen gemaakt door andere ontwerpers van de Dienst Stadsontwikkeling. De opzet was zeven buurten van elk 3000 woningen. Dit deel van de wijk bestond voor het merendeel uit gestapelde, haakvormige hoogbouwblokken rond grote groene hoven. In de jaren negentig was Hoogvliet hard aan vernieuwing toe en werden ingrijpende herstructureringsplannen opgesteld. Het ging erom 4800 woningen (klein en gestapeld) in twaalf jaar te slopen. In 1998 begon de sloop met dit project. Aan de overkant van de Pieter Stastokweg is de bestaande laagbouwbuurt wel gehandhaafd.

Stedenbouwkundige context: Dit inmiddels gesloopte wijkje was onderdeel van een bouwplan van 599 woningen. Dit type gestapelde maisonnettes is bijzonder door de omgekeerde stapelwijze, zodanig dat steeds de slaapkamers aan elkaar grenzen. De bedoeling hiervan was dat de continuarbeiders overdag rustig konden slapen. Bijkomend voordeel was wellicht dat een extra (slaap-)laag kon worden gerealiseerd  zonder dat een lift was vereist. De woningentrees met portaal, keuken en berging met kolenhok liggen aan de galerijzijde. Centraal ligt een ruim trapportaal met de wc. Aan de achterzijde ligt de woonkamer, georiënteerd op de zon. Op de slaaplaag liggen drie ruime slaapkamers met een badkamer aan de overloop. De buitenruimte (balkon/loggia) ligt altijd aan de achterkant/zonzijde binnen het blok op de slaaplaag.

Ontsluiting: Op de koppen/hoeken van de blokken zijn trappenhuizen met galerijaansluiting op de derde en vierde verdieping, waar de woonlaag en de voordeuren van de maisonnettes zijn gelegen. Op deze wijze wordt het gehele blok met twee (binnen het blok gelegen) galerijen ontsloten.

Voorzieningen: De bergingen waren ondergebracht in tweelaagse gebouwtjes in de oksel van de blokken. Er is veel open groene ruimte voor verblijf en speelgelegenheid.

Aantal kamers: De woning bestaat uit een woonkamer en drie slaapkamers over twee verdiepingen.

Woonoppervlakte: De woonoppervlakte bedraagt 73 m2.

Constructie: De bouw is gerealiseerd in het zogenaamde MUWI-systeem: bimsbetonnen holle bouwblokken die werden gevuld met beton, aangevuld met constructieve kolommen. Het vloersysteem bestond uit balken van voorgespannen beton met daartussen zogenaamde ‘broodjes’ van bimsbeton. AvW

  • Type: Meergezins: galerijwoning
  • Jaar: 1958
  • Aantal: 599
  • Adres: Pieter Stastokweg 85-281
  • Oppervlakte: 73m2 - 86m2
  • Architect: Hallema, G.
  • Cliënt: Dienst Volkshuisvesting
  • Aannemer: Muys en de Winter (MUWI)
  • Wijk: Hoogvliet Noord
  • Project ID: 3.1958.3
  • Periode: Periode 3
  • Hoogvliet Noord

    Het oude dijkdorp Hoogvliet werd in 1875 een zelfstandige gemeente. In 1905 werd het door een trambaan met Rotterdam verbonden. Begin twintigste eeuw kwam de expanderende Rotterdamse haven ook hier tot ontwikkeling, met name de petrochemische industrie. Omdat Hoogvliet gunstig op fietsafstand van de raffinaderijen lag, werden al in de jaren dertig de eerste arbeiderswoningen en directievilla's gebouwd. In 1934 werd Hoogvliet door Rotterdam geannexeerd. De grote vraag naar personeel leidde tot grootse plannen; Hoogvliet werd in 1947 aangewezen als mogelijke locatie voor een satellietstad met circa 15.000 woningen en 60.000 inwoners. De hoofdopzet en de eerste buurten zijn ontworpen door Lotte Stam-Beese, stedenbouwkundige bij de Dienst Stadsontwikkeling. In 1974 werd de metro doorgetrokken naar Hoogvliet. Aan het eind van de twintigste eeuw stond Hoogvliet slecht bekend als getto met goedkope huurwoningen en sociale problemen. Vanaf 1996 is onder het motto WiMBY! (Welcome into My Backyard) aan de vernieuwing van de wijk gewerkt.

    Lees meer over de wijk Hoogvliet Noord

  • Periode 3

    Bij het bombardement van Rotterdam in 1940 worden 24.000 huizen verwoest en raken ruim 80.000 mensen dakloos. Tijdens de oorlogsjaren staat de bouw vrijwel stil. Tijdens de Wederopbouw is de woningnood volksvijand nummer één. Om snel te kunnen bouwen wordt er gekozen voor industriële bouwmethoden. Op 8 november 1962 wordt de miljoenste naoorlogse woning in Nederland opgeleverd. Uitgangspunt bij de naoorlogse stedenbouw is de scheiding van de functies wonen, werken en recreëren. Door de open stedenbouw verbeteren de bezonning en lichttoetreding van de woningen. Er is veel openbaar groen en een voorkeur voor collectieve groenvoorzieningen. Onder leiding van de gemeentelijke Dienst Volkshuisvesting wordt een ring van uitbreidingswijken rond het centrum gerealiseerd. Het centrum is vooral bestemd voor kantoren, winkels en recreatieve voorzieningen. De woningbouw wordt eind jaren zestig steeds grootschaliger met vooral vierhoog etagewoningen en galerijflats.
01 / 01
01 / 03