Bouwgeschiedenis: Het project Simons is het eerste stadsvernieuwingsproject dat met de Bewonersorganisatie Feijenoord (BOF) is ontwikkeld. In de structuurschets uit 1972 werd het voormalige industrieterrein van scheepssloopbedrijf Simons aangewezen als bouwlocatie. In de jaren zeventig werden dergelijke locaties langs de rivier nog voor sociale woningbouw bestemd. Er moesten woningen komen met lage huren, wat gecombineerd met de hoge verwervingskosten leidde tot een hoge bebouwingsdichtheid. Bij de woningopzet is als het ware gekozen voor de methodiek die in de stadvernieuwing bij hoogniveau-renovatie werd toegepast. Daarbij zijn twee woningen verdeeld over drie beuken met een inpandig trappenhuis in het midden van de middelste beuk. Op de begane grond liggen aan een zijde bergingen met een doorgang naar het achterterrein, en aan de andere zijde een vierkamerappartement met een tuintje. Op de verdiepingen hebben de woningen ook vier kamers, elk met een slaapkamer in de middenbeuk. De keuken en het sanitair liggen inpandig; aan open kopgevels heeft de keuken een raam. Sommige hoeken van het bouwblok zijn gesloten; daar is gekozen voor het opnemen van enkele twee- en driekamerwoningen.

Stedenbouwkundige context: De BOF heeft in de gekozen verkaveling met ‘open blokken’ een belangrijke stem gehad. Uitzicht op de Maas, een groenstrook tussen de woningen en het zuidelijk gelegen bedrijventerrein en de keuze tussen twee woningtypen die in een model op ware grootte waren opgesteld, gaven daarbij de doorslag. Het oorspronkelijke haventje is gehandhaafd met een loopbrug om de wandelstrook langs de kade voort te zetten. De binnenterreinen zijn grotendeels openbaar groen.

Ontsluiting: Via portieken.

Voorzieningen: openbaar groen, tuinen en balkons.

Aantal kamers: Twee-, drie- en vierkamerwoningen.

Woonoppervlakte: Gemiddeld oppervlak van 76 m2.

Constructie: Betonnen wanden en vloeren, gevels van metselwerk en een aparte, uitwendige staalconstructie voor de balkons. LvZ