Bouwgeschiedenis: Tussen de Leliestraat en de Anjerstraat stond ten tijde van de stadsvernieuwing een gesloten bouwblok, dat in dermate slechte staat verkeerde dat het niet kon worden gerenoveerd en moest worden gesloopt. Leo de Jonge Architecten heeft toen een open structuur van vier urban villa’s ontworpen met 55+huurappartementen, die men destijds met subsidie kon realiseren.

Stedenbouwkundige context: De bebouwing wijkt af van de gesloten bouwblokken zoals die op het Noordereiland voorkomen. Het betreft een ensemble van vier urban villa’s met ieder zeventien appartementen, deels op een plint met bedrijfsruimte. Het project paste oorspronkelijk niet in het bestemmingsplan (te hoog) maar na toevoeging van bedrijfsfuncties op de begane grond mocht het toch worden uitgevoerd. In overeenstemming met de bewonerscommissie Noordereiland is deze opzet gekozen zodat alle woningen optimaal zicht op het water of het plein hebben. Tevens ontstond er een zichtlijn in het verlengde van de Cornelis Trompstraat, over het Hoffmanplein, van de Maaskade naar de Prins Hendrikkade.

Ontsluiting: Vanwege het overstromingsrisico van het Noordereiland moest de entree van alle nieuwe woningen verhoogd worden van 3,2 tot 4,2 meter +NAP, waardoor alle portiekentrees aan een verhoogd plein liggen. De bedrijfsruimtes aan kade en Burgemeester Hoffmanplein liggen op het oorspronkelijk niveau en hebben daardoor meer verdiepingshoogte.

Aantal kamers en oppervlakte: Per verdieping zijn er drie driekamerappartementen van circa 54 m2 en één vierkamerappartement van 70 m2. Op de begane grond bevindt zich per urban villa één driekamerappartement van 60 m2 plus de bergingen.
Constructie en materialen: Betonconstructie met buitenspouwbladen van rood gevelmetselwerk met prefab betonnen gevelbanden, lateien en waterslagen. Metalstud binnenwanden. In lijn met veel van de bebouwing op het Noordereiland is aan de kade en aan het Burgemeester Hoffmanplein de plint met de bedrijfsruimtes wit geaccentueerd. MV