Bouwgeschiedenis: In 1992 schreef het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam voor deze locatie een besloten prijsvraag uit onder enkele bouwbedrijven/ontwikkelaars met hun architecten. Het was een nieuw initiatief om ontwikkelaars te interesseren in het bouwen van koopappartementen. De combinatie Grootel’s Bouwmaatschappij/Akropolis architekten won.

Stedenbouwkundige context: Langs de Nancy Zeelenbergsingel, een belangrijke ontsluitingsroute, staan vijf identieke urban villa’s. Elk gebouw bestaat uit een rood gestucte schijf van negen verdiepingen op poten, een kwartrond tussenelement van zeven lagen met een betonnen gevelraster op een gesloten donkere plint, en een gele bakstenen schijf van zeven lagen die net niet evenwijdig aan de straatwand ligt. In een apart betonnen element zijn een lift en een trappenhuis opgenomen. De bovenste laag van het tussenelement springt terug. De hoge schijf, haaks op de Nancy Zeelenbergsingel, is gebouwd over een fietspad langs het water. Tussen de gebouwen door is de achterliggende woonwijk zichtbaar.

Ontsluiting: Aan de straat liggen ruime entrees met vier meter hoge lifthal. Op de eerste verdieping worden drie appartementen ontsloten, waarvan een met een royale werkruimte. Op de vier volgende lagen liggen vier appartementen. Op de zesde verdieping ligt een penthouse. Op de zevende en achtste verdieping ligt een appartement. In totaal dus 24 appartementen per urban villa.

Voorzieningen: Op de begane grond bergingen en nutsvoorzieningen. Onder de hoge schijf drie privégarages; de overige parkeerplaatsen liggen aan de openbare weg.

Aantal kamers: De rechthoekige blokken bevatten vierkamerwoningen, terwijl de cirkelsegmenten driekamerwoningen huisvesten.

Woonoppervlakte: De vierkamerwoningen hebben een oppervlakte van 115 m², de driekamerwoningen meten 108 m², en het penthouse heeft een oppervlakte van 192 m².

Constructie: De gebouwen hebben een in het werk gestort betonnen casco. Akropolis