Bouwgeschiedenis: Het Uitbreidingsplan Zuid (1938) van Witteveen kende vijf hoge woongebouwen aan het Zuidplein. Tijdens de oorlog werd één flat uitgetekend en direct na de bevrijding gewijzigd (kleinere woningen) en gerealiseerd. De aanbesteding geschiedde in delen in de hoop te kunnen profiteren van toekomstige prijsdalingen. Maar de schaarste aan bouwmaterialen hield aan en de bouwkosten bleven stijgen. Hierdoor nam de bouw ruim drie jaar in beslag. Blijdschap over de voltooiing blijkt uit de postzegel uit 1950. De woonkamers met balkon of loggia zijn op het westen gericht aan het plantsoen langs de Mijnsherenlaan. De op het oosten gelegen galerijen bieden plaatselijke verbredingen met ruimte voor een zitje. In de architectuur zijn traditionele architectonische middelen gecombineerd met moderne materialen.

Stedenbouwkundige context: De Zuidpleinflat werd, in tegenstelling tot het vooroorlogse plan, aan de noordzijde van het Zuidplein geplaatst. Het Zuidplein moest het nieuwe wijkcentrum worden; daarom zijn in de voet van de flat winkels ondergebracht.

Voorzieningen: De hoofdingang ligt aan de zuidelijke kopgevel met aan weerszijden winkels en een café-restaurant.  Er is een gemeenschappelijke tuin, bereikbaar vanaf de eerste galerij en tegenwoordig afgeschermd door winkels en garageboxen. Het onderhuis met oorspronkelijk (kolen)bergingen en collectieve was- en droogcellen, strekt zich uit over twee lagen.

Woonoppervlakte: Per verdieping vier vrijgezellenflats (twee kamers, circa 50 m2), vier gezinswoningen (drie kamers, circa 65 m2) en twee bredere tweekamerwoningen op de zuidelijke kop (circa 45 m2). De bovenste laag bevat veertien woon- of logeerkamers van 17 m2.
Constructie: Een expressieve skeletconstructie met betonnen vloeren en schijfvormige kolommen, ingevuld met gemetselde scheidingsmuren en geveldelen, houten kozijnen en stalen balkonhekken. JvG