Bij het bombardement van Rotterdam in 1940 worden 24.000 huizen verwoest en raken ruim 80.000 mensen dakloos. Tijdens de oorlogsjaren staat de bouw vrijwel stil. Tijdens de Wederopbouw is de woningnood volksvijand nummer één. Om snel te kunnen bouwen wordt er gekozen voor industriële bouwmethoden. Op 8 november 1962 wordt de miljoenste naoorlogse woning in Nederland opgeleverd. Uitgangspunt bij de naoorlogse stedenbouw is de scheiding van de functies wonen, werken en recreëren. Door de open stedenbouw verbeteren de bezonning en lichttoetreding van de woningen. Er is veel openbaar groen en een voorkeur voor collectieve groenvoorzieningen. Onder leiding van de gemeentelijke Dienst Volkshuisvesting wordt een ring van uitbreidingswijken rond het centrum gerealiseerd. Het centrum is vooral bestemd voor kantoren, winkels en recreatieve voorzieningen. De woningbouw wordt eind jaren zestig steeds grootschaliger met vooral vierhoog etagewoningen en galerijflats.