Stedenbouwkundige context
De Groene Kaap is ontworpen binnen de stedenbouwkundige kaders van het gebied ‘de Pols’ op Katendrecht in Rotterdam. Het concept voor de toegang tot het schiereiland bestond uit een ensemble van havengebouwen. Deze hebben een stevige, industriële schaal en uitstraling gekregen, in lijn met de voormalige bebouwing. Ook de oorspronkelijke verkaveling op dit smallere deel van Katendrecht is terug te vinden in vier stroken. De Groene Kaap aan de zuidelijke kant van de Hilledijk beslaat twee van deze vier stroken. Binnen deze stedelijke context, met ligging aan de Maashaven, is een ensemble van vier grote solitaire havengebouwen ontwikkeld. De gebouwen bestaan uit basementen met daarop woontorens. Bij de positionering van de blokken is rekening gehouden met uitzicht en schaduwwerking.
Ontsluiting
In de grote havenblokken zijn waar mogelijk meerlaagse woningen aan tuinen en hoven gerealiseerd. Van vierlaagse kadewoningen met een eigen kelder tot hofwoningen op tien meter hoogte met een riant uitzicht. De gebouwen hebben zo ook ‘voeten aan de grond’. Ze zijn voorzien van grondgebonden woningen met voordeuren aan de straat. Aan de stoere gebouwen is een weelderige groene binnenwereld toegevoegd: verschillende delen, onderling verbonden door een wandelroute. Voor de bewoners ontstaat zo ruimte voor ontmoeting. Via een entree aan het Astanaplein kunnen ook bezoekers door het project wandelen.
Constructie / materiaalgebruik
De architectuur refereert aan de industriële baksteengebouwen met grootschalige stalen rasters in de omgeving. Metselwerk in aardetinten is de drager van de uistraling. De havengebouwen hebben elk een eigen uitwerking gekregen in rastertype, buitenruimte en raamplaatsing. De buitenruimten zijn dubbelhoog of dubbelbreed, en liggen zowel binnen als buiten de gebouwvolumes. Ook de balkons spelen een rol in de compositie. De raamopeningen overspannen steeds twee of soms drie woonlagen. Hiermee wordt de grote schaal van de blokken leesbaar.
Het raster in het grootste blok is vertaald in een wit-betonnen raster waar de balkons uitsteken in een verspringend patroon. De blokken aan de Maashaven hebben een breed raster van vlak metselwerk, dat zichtbaar wordt door tussenliggende vlakken gestructureerd metselwerk. Ook hier komen de balkons naar voren uit het raster, in een laddermodel. Het laatste blok aan de Hilledijk heeft een raster van horizontale stalen lijnen en gebouwhoog metselwerk penanten met een dambordpatroon. De balkons zijn georganiseerd in korte reeksen.