Bouwgeschiedenis: Willem van Tijen was een van de pioniers op het gebied van functionele woningbouw. Om nieuwe ontwerpen en technieken te kunnen uitproberen trad hij zelf ook op als projectontwikkelaar: de Parklaanflat was zijn eerste project in hoogbouw, op de plek van een bouwvallige villa.

Stedenbouwkundige context: De hoeklocatie leidde tot een geheel gesloten langsgevel; op de zuidoostelijke kopgevel waren alleen enkele kleine ramen mogelijk. Aan de zuidwestelijke gevel aan de Parkstraat zijn de balkons aangebracht; aan de noordwestelijke Parklaankant zijn grote erkers gemaakt.

Ontsluiting: Het gebouw heeft een portiekontsluiting met lift, met één woning per etage. Op de begane grond bevind zich een kleine woning. De bovenste woning is ook kleiner, maar heeft een groot dakterras. In dit penthouse woonde Van Tijen zelf. De woningen waren bestemd voor welgestelde, kinderloze echtparen.

Voorzieningen: Op de begane grond twee logeerkamers, een fietsenberging en een garage; in de kelder een gemeenschappelijke was- en droogruimte.

Aantal kamers: De standaardwoning heeft vier kamers plus een kamer voor een dienstbode.

Woonoppervlakte: Het oppervlak van de standaardwoning is 150 m2.

Constructie: Het gebouw heeft een staalskelet met houten vloeren. De gevel is deels gemetseld en deels een vroeg voorbeeld van een stalen vliesgevel.

Restauratie: In 1992 werd de restauratie van het gebouw – sinds 1987 een Rijksmonument – gestart. Zoveel mogelijk zijn de oorspronkelijke constructie en kozijnen gehandhaafd. De draadglazen borstweringen en het metselwerk van verblendsteen zijn geheel vernieuwd. FH

___
Referenties:
Rijksmonument 46874